Tweet
Door omstandigheden had ik afgelopen week het genoegen in drie totaal verschillende auto's te rijden.
Auto 1 was een Ford Focus, model 1, 1.6 benzine met kinderzitjes (zie je niets van achter het stuur), 185 kkm op de teller.
Ik heb een aantal jaar terug een tijd hetzelfde modeel maar dan 1.8 TDDI gereden, en dat merk je. De wegligging is bekend en vertrouwd, de demping op slecht wegdek is me nog steeds te straf, maar wat liggen deze wagens goed in een te snel genomen bocht! Daarbij het genoegen van benzine waarin je heerlijk toeren kunt maken. En die dag was bij mijn thuis, waar ik goed de weg ken, weet waar de leukere rustige wegen liggen en weet hoe lomp je kunt aansnijden en toch veel marge overhouden.
Een oude auto maar subliem voor trackdays en kleine weggetjes.
Auto2 was een Mazda3 van het net vorige model met 26 kkm. Diesel, onbekend aantal pk, maar zoals de diesels van dit moment zijn: altijd meteen oppakken, ook nog behoorlijk toeren maken (voor een diesel) en een beetje onbedoelde wielspin ligt altijd om de hoek.
Het is duidelijk geen sportieve uitvoering, de veerwegen zijn lang zonder te gaan deinen, demping goed, maar de wagen helt wel over. Volgas een rotonde af slipt het binnenwiel door, wat me in de benzine Focus niet zo maar gebeurt. Fijne reiswagen, comfortabel, maar voor trackdays ongeschikt.
Auto3 is een Passat 1.8 TSi. Ik stapte in zonder de specs te kennen, en vroeg me dus af wat er in het vooronder lag. Benzine, dat wel. 6-bak. Pakt vanaf 1000 rpm op zoals de Mazda vanaf 1500rpm doet. Hmm. Doortrekken gaat ook goed. Rode gebied boven de 6000 terwijl de motor dan nog volop doortrekt. Maar een Passat kan toch geen lichte wagen zijn.
Even inhalen op een 2-baans weg. Gewoontjegetrouw laat ik een gaatje vallen en als er geen tegenligger aan komt, geef ik gas, accelereer, dan naar links en er voorbij. Alleen, het gaat zo snel dat ik dat helemaal niet zo had hoeven doen. Naar links en dan pas gas geven is in deze bolide snel genoeg.
Erg leuk.
Wat ook opvalt, is dat het onderstel doet denken aan dat van een standaard Golf. Ok, er zit een mieterse motor is, die in elke versnelling bij elk toerental moeiteloos op en doorpakt, en daar een aangenaam geluid bij produceert, maar de demping is zompig, de wagen deint een beetje, een rotonde af heb ik meer ruimte nodig dan in de Mazda van gister.
De lol zit in de sublieme acceleratie en tussensprint. Maar tis geen Gumbak.
Verre van.
Auto 1 was een Ford Focus, model 1, 1.6 benzine met kinderzitjes (zie je niets van achter het stuur), 185 kkm op de teller.
Ik heb een aantal jaar terug een tijd hetzelfde modeel maar dan 1.8 TDDI gereden, en dat merk je. De wegligging is bekend en vertrouwd, de demping op slecht wegdek is me nog steeds te straf, maar wat liggen deze wagens goed in een te snel genomen bocht! Daarbij het genoegen van benzine waarin je heerlijk toeren kunt maken. En die dag was bij mijn thuis, waar ik goed de weg ken, weet waar de leukere rustige wegen liggen en weet hoe lomp je kunt aansnijden en toch veel marge overhouden.
Een oude auto maar subliem voor trackdays en kleine weggetjes.
Auto2 was een Mazda3 van het net vorige model met 26 kkm. Diesel, onbekend aantal pk, maar zoals de diesels van dit moment zijn: altijd meteen oppakken, ook nog behoorlijk toeren maken (voor een diesel) en een beetje onbedoelde wielspin ligt altijd om de hoek.
Het is duidelijk geen sportieve uitvoering, de veerwegen zijn lang zonder te gaan deinen, demping goed, maar de wagen helt wel over. Volgas een rotonde af slipt het binnenwiel door, wat me in de benzine Focus niet zo maar gebeurt. Fijne reiswagen, comfortabel, maar voor trackdays ongeschikt.
Auto3 is een Passat 1.8 TSi. Ik stapte in zonder de specs te kennen, en vroeg me dus af wat er in het vooronder lag. Benzine, dat wel. 6-bak. Pakt vanaf 1000 rpm op zoals de Mazda vanaf 1500rpm doet. Hmm. Doortrekken gaat ook goed. Rode gebied boven de 6000 terwijl de motor dan nog volop doortrekt. Maar een Passat kan toch geen lichte wagen zijn.
Even inhalen op een 2-baans weg. Gewoontjegetrouw laat ik een gaatje vallen en als er geen tegenligger aan komt, geef ik gas, accelereer, dan naar links en er voorbij. Alleen, het gaat zo snel dat ik dat helemaal niet zo had hoeven doen. Naar links en dan pas gas geven is in deze bolide snel genoeg.
Erg leuk.
Wat ook opvalt, is dat het onderstel doet denken aan dat van een standaard Golf. Ok, er zit een mieterse motor is, die in elke versnelling bij elk toerental moeiteloos op en doorpakt, en daar een aangenaam geluid bij produceert, maar de demping is zompig, de wagen deint een beetje, een rotonde af heb ik meer ruimte nodig dan in de Mazda van gister.
De lol zit in de sublieme acceleratie en tussensprint. Maar tis geen Gumbak.
Verre van.
Comment