Tweet
Dan nu een korte rij-impressie van de Alfa 159 SW 1.9 JTDm ti.
Lekker ding
Omdat we zo teleurgesteld waren in de 159 SW 2.2JTS Business konden we vandaag in een gloedjenieuwe, Alfarode 195 SW ti rijden. Werkelijk een schitterende auto. Supermooie kleur, fantastische wielen, een mooi interieur, Alfa sportstoelen met zwart leer en een rood gestikt Alfa-logo en een lekker sportstuurtje.
Wat mij betreft een 10 qua looks. Zou zo gauw geen mooiere auto weten.
Het interieur is mooi, met een donker soort aluminium op de middenconsole. Waar de 2.2JTS voorzien was van drie klokjes op de middenconsole met tankinhoud, watertemperatuur en olietemperatuur, is bij de diesel het meest rechterklokje de turbodrukmeter. Cool :-)
Diesels zijn...?
De 159 was voorzien van een echte Alfa-motor. De 150pk 1.9 JTDm. Een ouwe getrouwe, die al een tijdje op de markt is en nog steeds 150pk levert.
Bij het starten hoor je goed dat het een diesel is, maar op snelheid is de motor stil. Bij 120 in VI draait de motor net 2000 rpm en dan hoor je em nauwelijks.
De diesel heeft lekker veel koppel, maar wel een zeer duidelijk turbogat. Onder de 2000 toeren gebeurt er werkelijk niets en boven de 2500 toeren klapt opeens de turbo er vol in. Op zich lekker, die plotselinge duw, maar ik kan me voorstellen dat het voor passagiers wat minder is. Het is namelijk lastig te doseren. En wat wel minder is is dat als je per ongeluk onder de turbozone terecht komt, dat je dan heel veel geduld moet hebben. De motor doet voor je gevoel helemaal niets. Trek je op en geef je net te weinig gas bij het op laten komen van de koppeling, dan maakt de auto traaaaaaaaaaaag meer toeren, totdat de turbo er in klapt en je opeens vooruit schiet. Neem je een scherpe bocht net in de verkeerde versnelling, dan valt opeens alle snelheid eruit, weer totdat de turbo er in klapt en je opeens vooruit schiet. Old school turbogat.
Minder sterk, maar nog steeds vervelend, treedt het effect op als je accelereert. Het maakt niet uit of je tot 3500 of tot 4500 rpm doortrekt, als je naar de volgende versnelling schakelt dan valt de toerenteller terug, de turbodrukmeter ook en moet de auto weer opnieuw op gang komen. Bizar als je bedenkt dat de 2.2JTS slechts 250 toeren tussen de versnellingen had en juist heel langzaam terugviel in toeren.
Rij-indruk
Bij rustig rijden was de indruk juist wel goed. Een redelijk rustige en stille motor, met voldoende pit om in te halen. Niet spectaculair, wel meer dan voldoende.
De ti rijdt compleet anders dan de Business. De Business was stug en houterig. De ti is ook straf afgeveerd, maar niet houterig. Prettiger gedempt, carosseriebewegingen beter onder controle. Werkelijk een heel prettig, maar stug, onderstel.
Ook de stoelen staan mijlen boven de standaardstoelen in de Business. De stoelen in de Business gaven je het gevoel dat ze te hard gevuld waren en de vulling je weer uit de stoel probeerde te persen. De stoelen in de ti verwelkomen je en houden je met liefde vast in snelle bochten. Stevig, diep, niet te smal en comfortabel. Echt goede stoelen.
Ze staan wel te hoog, zelfs in de laagste stand, maar omdat je de stoelen alle kanten op kan verstellen zit je goed.
Sturen gaat direct en precies. De hoeveelheid weerstand is goed en constant. Je voelt goed hoe de wielen staan, en je voelt ook wanneer ze gaan glijden, maar niet zo communicatief als bij de BMW. Daar staat tegenover dat ik het onderstel van de Alfa prettiger vind. Steviger, maar met meer absorptievermogen en minder stoterig. Je voelt goed of de weg uit klinkers of uit asfalt bestaat, maar het is niet oncomfortabel. En knal je hard over een hobbelig klinkerweggetje, dan worden de oneffenheden mooi weggestreken. Je voelt ze wel, maar niet storend. Ook verkeersdrempels worden gecontroleerd doorgegeven. Stevig, maar beheerst.
Favoriete binnenweg
Over klinkerweggetjes gesproken, we hebben een paar keer ons favoriete bochtige klinkerweggetje gedaan. De eerste twee keer om goed te voelen hoe de auto zich gedroeg. De volgende twee keer puur voor de lol. Waar de Business door de mand viel, daar blonk de ti uit. Bochten zijn hard te nemen, maar dan moet je wel netjes rijden. Dat wil zeggen: hard aan komen rijden, voor de bocht de Brembo's goed aanspreken, dan insturen en op het juiste moment weer het gas er vol op. Doe je het goed, dan gaat de ti heel mooi door de bocht. Niet zo vloeiend, direct en soepel als de Laguna GT, maar wel met veel precisie en gevoel en als je het goed doet met precies dat gevoel in je onderbuikspieren dat zegt dat je net de bocht perfect hebt genomen. Doe je het niet goed, dan valt de motor teveel in de toeren terug, valt de motor dood en is je bocht verknald.
Je voelt wel dat de auto zwaar is. Als je iets te hard een bocht induikt dan voel je onderstuur. Als het sterk is dan voel je het in je stuur, maar meestal voel je het doordat je nog iets verder moet insturen dan je al deed. De ti neemt bochten op grip, en niet op balans, zoals de BMW dat wel doet.
Conclusie
De Alfa 159 ti heeft heel veel grip, stuurt precies en heeft een goede balans. Het onderstel is heel beheerst en gecontroleerd, maar wel erg stug. De A4 weet dezelfde rijdynamiek te bereiken met een comfortabeler onderstel.
Qua looks en emotie staat de 159 ti onbetwist aan de top. Het is zeker een auto waar je met plezier in stapt en bij het uitstappen met verlangen naar omkijkt. Een goede cruiser en je kan er zeker lol mee hebben op verlaten industrieterreinen. Je kan er echt snoeihard mee door de bocht, al is de besturing niet heel communicatief en blijf je voelen dat de auto zwaar is.
Lekker ding
Omdat we zo teleurgesteld waren in de 159 SW 2.2JTS Business konden we vandaag in een gloedjenieuwe, Alfarode 195 SW ti rijden. Werkelijk een schitterende auto. Supermooie kleur, fantastische wielen, een mooi interieur, Alfa sportstoelen met zwart leer en een rood gestikt Alfa-logo en een lekker sportstuurtje.
Wat mij betreft een 10 qua looks. Zou zo gauw geen mooiere auto weten.
Het interieur is mooi, met een donker soort aluminium op de middenconsole. Waar de 2.2JTS voorzien was van drie klokjes op de middenconsole met tankinhoud, watertemperatuur en olietemperatuur, is bij de diesel het meest rechterklokje de turbodrukmeter. Cool :-)
Diesels zijn...?
De 159 was voorzien van een echte Alfa-motor. De 150pk 1.9 JTDm. Een ouwe getrouwe, die al een tijdje op de markt is en nog steeds 150pk levert.
Bij het starten hoor je goed dat het een diesel is, maar op snelheid is de motor stil. Bij 120 in VI draait de motor net 2000 rpm en dan hoor je em nauwelijks.
De diesel heeft lekker veel koppel, maar wel een zeer duidelijk turbogat. Onder de 2000 toeren gebeurt er werkelijk niets en boven de 2500 toeren klapt opeens de turbo er vol in. Op zich lekker, die plotselinge duw, maar ik kan me voorstellen dat het voor passagiers wat minder is. Het is namelijk lastig te doseren. En wat wel minder is is dat als je per ongeluk onder de turbozone terecht komt, dat je dan heel veel geduld moet hebben. De motor doet voor je gevoel helemaal niets. Trek je op en geef je net te weinig gas bij het op laten komen van de koppeling, dan maakt de auto traaaaaaaaaaaag meer toeren, totdat de turbo er in klapt en je opeens vooruit schiet. Neem je een scherpe bocht net in de verkeerde versnelling, dan valt opeens alle snelheid eruit, weer totdat de turbo er in klapt en je opeens vooruit schiet. Old school turbogat.
Minder sterk, maar nog steeds vervelend, treedt het effect op als je accelereert. Het maakt niet uit of je tot 3500 of tot 4500 rpm doortrekt, als je naar de volgende versnelling schakelt dan valt de toerenteller terug, de turbodrukmeter ook en moet de auto weer opnieuw op gang komen. Bizar als je bedenkt dat de 2.2JTS slechts 250 toeren tussen de versnellingen had en juist heel langzaam terugviel in toeren.
Rij-indruk
Bij rustig rijden was de indruk juist wel goed. Een redelijk rustige en stille motor, met voldoende pit om in te halen. Niet spectaculair, wel meer dan voldoende.
De ti rijdt compleet anders dan de Business. De Business was stug en houterig. De ti is ook straf afgeveerd, maar niet houterig. Prettiger gedempt, carosseriebewegingen beter onder controle. Werkelijk een heel prettig, maar stug, onderstel.
Ook de stoelen staan mijlen boven de standaardstoelen in de Business. De stoelen in de Business gaven je het gevoel dat ze te hard gevuld waren en de vulling je weer uit de stoel probeerde te persen. De stoelen in de ti verwelkomen je en houden je met liefde vast in snelle bochten. Stevig, diep, niet te smal en comfortabel. Echt goede stoelen.
Ze staan wel te hoog, zelfs in de laagste stand, maar omdat je de stoelen alle kanten op kan verstellen zit je goed.
Sturen gaat direct en precies. De hoeveelheid weerstand is goed en constant. Je voelt goed hoe de wielen staan, en je voelt ook wanneer ze gaan glijden, maar niet zo communicatief als bij de BMW. Daar staat tegenover dat ik het onderstel van de Alfa prettiger vind. Steviger, maar met meer absorptievermogen en minder stoterig. Je voelt goed of de weg uit klinkers of uit asfalt bestaat, maar het is niet oncomfortabel. En knal je hard over een hobbelig klinkerweggetje, dan worden de oneffenheden mooi weggestreken. Je voelt ze wel, maar niet storend. Ook verkeersdrempels worden gecontroleerd doorgegeven. Stevig, maar beheerst.
Favoriete binnenweg
Over klinkerweggetjes gesproken, we hebben een paar keer ons favoriete bochtige klinkerweggetje gedaan. De eerste twee keer om goed te voelen hoe de auto zich gedroeg. De volgende twee keer puur voor de lol. Waar de Business door de mand viel, daar blonk de ti uit. Bochten zijn hard te nemen, maar dan moet je wel netjes rijden. Dat wil zeggen: hard aan komen rijden, voor de bocht de Brembo's goed aanspreken, dan insturen en op het juiste moment weer het gas er vol op. Doe je het goed, dan gaat de ti heel mooi door de bocht. Niet zo vloeiend, direct en soepel als de Laguna GT, maar wel met veel precisie en gevoel en als je het goed doet met precies dat gevoel in je onderbuikspieren dat zegt dat je net de bocht perfect hebt genomen. Doe je het niet goed, dan valt de motor teveel in de toeren terug, valt de motor dood en is je bocht verknald.
Je voelt wel dat de auto zwaar is. Als je iets te hard een bocht induikt dan voel je onderstuur. Als het sterk is dan voel je het in je stuur, maar meestal voel je het doordat je nog iets verder moet insturen dan je al deed. De ti neemt bochten op grip, en niet op balans, zoals de BMW dat wel doet.
Conclusie
De Alfa 159 ti heeft heel veel grip, stuurt precies en heeft een goede balans. Het onderstel is heel beheerst en gecontroleerd, maar wel erg stug. De A4 weet dezelfde rijdynamiek te bereiken met een comfortabeler onderstel.
Qua looks en emotie staat de 159 ti onbetwist aan de top. Het is zeker een auto waar je met plezier in stapt en bij het uitstappen met verlangen naar omkijkt. Een goede cruiser en je kan er zeker lol mee hebben op verlaten industrieterreinen. Je kan er echt snoeihard mee door de bocht, al is de besturing niet heel communicatief en blijf je voelen dat de auto zwaar is.
Comment