Tweet
La Duts is naar een feest, het kind slaapt, dus wat doet een gummer op z'n vrije zaterdagavond? Een boek lezen? Nee, zijn long overdue 'Mijn auto' in elkaar sleutelen natuurlijk!
Te beginnen met de huidige zakelijke wheels, de FietSTas uit 2006. Destijds gekomen als gevolg van het inmiddels bekende doorschuifverhaal: Duts die wel een tikje verknocht was geraakt aan de Skud (waarover in een ander draadje meer), het gebrek aan echt leuke auto's in de toenmalige price range van 28-32k en dus het idee om de Skoda privé over te nemen en als familieauto te blijven inzetten, de Micra van mevrouw Duts de deur uit te doen (die uiteindelijk naar vrienden van collega-gummer Rudie Kawa ging) en vervolgens voor een smak minder (price range 20-22k) iets lichts en echt lolligs te kopen. Tegenwoordig zijn er tal van alternatieven: Swift Sport, GP Abarth, Twingo RS, what have you. Maar drie jaar geleden was de Fiesta ST in a class of its own. Toen de proefritten ook nog bevielen, was de keuze gauw gemaakt.
Hoe rijdt-ie in vergelijking met de Octavia? Hij gaat minder hard, dat zeker. Ook in lange snelle bochten legt hij het af. Maar voor de rest is het een feestbeest. Stuurt scherper, schakelt korter, met korte bakverhoudingen. De pedalen staan ideaal voor heel-and-toe. En door de modificaties is de lol twee keer zo groot geworden: een mooie sound, zeker ook bij tussengas, een gasrespons alsof er nog een gaskabel in hangt, een verdwenen resonantie bij 120 km/u (standaard nadrukkelijk aanwezig) een nog strakker bochtgedrag.
Wat zijn die modificaties dan? Ten eerste een dikke flexipijp (tussen spruitstuk en kat), een demperloos middenstuk en einddemper van Milltek. Die zat er al vrij gauw onder. Hier een reportage van de montage:
Daarna volgde een airbox van Simota in plaats van de plastic rommel die het standaard-inlaattraject moest voorstellen. Daarin moest de lucht een weg afleggen helemaal achter en boven de motor langs, waardoor je bij een warme motor al gauw 10 tot 20 pk verloor. Dankzij de airbox ademde de auto niet alleen beter in, ook met een warme motor, ook verdween de hierboven genoemde brom. Hier een paar foto's:
O ja, waarom heb ik toch nog een deel van de plastic meuk laten zitten? Onder de afdekplaat zit het standaardluchtfilter dat nog steeds dient als carterontluchtingsfilter. Bovendien voorkomt die plaat dat er water in de bougies lekt. Een veelvoorkomende Fiesta-kwaal zijn namelijk lekkende ruitenwissersproeierafdichtingen... Maar straks meer over veelvoorkomende kwalen.
Toen kwam de tuningkit van Dreamscience: een box die je kunt aansluiten op je OBD-poort en die drie tunes bevat (Performance, Race en Race Plus). Natuurlijk heb je geen reusachtige pk-winsten op een atmosferisch blok, maar het grote voordeel is het feit dat je afbent van de 'eco-lag' in het standaardprogramma. Met de pakweg 10 pk'tjes extra is die ouderwets bijtende gasrespons toch wel de moeite waard. Waar heb je anders een motor zonder turbo voor?
Als laatste kwam er een veerpootbrug van OMP bij, for obvious reasons. Hier weer wat kiekjes:
Inmiddels heeft het karretje 56k op de klok en een paar leuke dingen meegemaakt.
Wat rallycross:
Een zeker evenement in Amsterdam:
Een ritje naar Monaco:
Met tussenstop op de Col de Turini:
's Zomers staat hij op de fabrieks-17" met Pirelli P-Zero Nero's (205/40 R17), 's winters op een tweedehandssetje OZ Superturismo's met Toyo Snowproxen (205/45 R16):
En 's avonds kan hij best fotogeniek zijn:
De auto was van net vóór het tijdperk dat er in zijn prijsklasse eindelijk eens goed werd nagedacht over telefoon- en iPod-integratie, dus vandaar deze voor de middenconsole nogal ontsierende toestand:
Minpunten? Jazeker zijn die er! De ST is niet van Japanse betrouwbaarheid gebleken. Drie pompen hebben intussen de geest gegeven: twee keer de koelwaterpomp (eerste keer bij 35k, tweede keer bij 45k!), één keer de stuurbekrachtigingspomp (ook bij 45k). Kortom, zeker een kwaliteitsissuetje met de pompen bij Ford. Verder is onlangs de rechterspiegel vervangen (zo'n inklappend geval) nadat de motor begon te ratelen. Eigenlijk ben ik sowieso niet echt te spreken over de bouwkwaliteit. De auto kraakt en rammelt dat het een aard heeft, eigenlijk al from day one. Dat er intussen niet meer van is afgevallen, mag een wonder heten.
Toch ga ik er nog wel een tijdje mee door, want het rijplezier maakt heel veel goed. Ja, met deze knetterende truttenschudder (vroaaammm-bop-bop-bop) kom ik wel door mijn midlife crisis heen!
Te beginnen met de huidige zakelijke wheels, de FietSTas uit 2006. Destijds gekomen als gevolg van het inmiddels bekende doorschuifverhaal: Duts die wel een tikje verknocht was geraakt aan de Skud (waarover in een ander draadje meer), het gebrek aan echt leuke auto's in de toenmalige price range van 28-32k en dus het idee om de Skoda privé over te nemen en als familieauto te blijven inzetten, de Micra van mevrouw Duts de deur uit te doen (die uiteindelijk naar vrienden van collega-gummer Rudie Kawa ging) en vervolgens voor een smak minder (price range 20-22k) iets lichts en echt lolligs te kopen. Tegenwoordig zijn er tal van alternatieven: Swift Sport, GP Abarth, Twingo RS, what have you. Maar drie jaar geleden was de Fiesta ST in a class of its own. Toen de proefritten ook nog bevielen, was de keuze gauw gemaakt.
Hoe rijdt-ie in vergelijking met de Octavia? Hij gaat minder hard, dat zeker. Ook in lange snelle bochten legt hij het af. Maar voor de rest is het een feestbeest. Stuurt scherper, schakelt korter, met korte bakverhoudingen. De pedalen staan ideaal voor heel-and-toe. En door de modificaties is de lol twee keer zo groot geworden: een mooie sound, zeker ook bij tussengas, een gasrespons alsof er nog een gaskabel in hangt, een verdwenen resonantie bij 120 km/u (standaard nadrukkelijk aanwezig) een nog strakker bochtgedrag.
Wat zijn die modificaties dan? Ten eerste een dikke flexipijp (tussen spruitstuk en kat), een demperloos middenstuk en einddemper van Milltek. Die zat er al vrij gauw onder. Hier een reportage van de montage:
Daarna volgde een airbox van Simota in plaats van de plastic rommel die het standaard-inlaattraject moest voorstellen. Daarin moest de lucht een weg afleggen helemaal achter en boven de motor langs, waardoor je bij een warme motor al gauw 10 tot 20 pk verloor. Dankzij de airbox ademde de auto niet alleen beter in, ook met een warme motor, ook verdween de hierboven genoemde brom. Hier een paar foto's:
O ja, waarom heb ik toch nog een deel van de plastic meuk laten zitten? Onder de afdekplaat zit het standaardluchtfilter dat nog steeds dient als carterontluchtingsfilter. Bovendien voorkomt die plaat dat er water in de bougies lekt. Een veelvoorkomende Fiesta-kwaal zijn namelijk lekkende ruitenwissersproeierafdichtingen... Maar straks meer over veelvoorkomende kwalen.
Toen kwam de tuningkit van Dreamscience: een box die je kunt aansluiten op je OBD-poort en die drie tunes bevat (Performance, Race en Race Plus). Natuurlijk heb je geen reusachtige pk-winsten op een atmosferisch blok, maar het grote voordeel is het feit dat je afbent van de 'eco-lag' in het standaardprogramma. Met de pakweg 10 pk'tjes extra is die ouderwets bijtende gasrespons toch wel de moeite waard. Waar heb je anders een motor zonder turbo voor?
Als laatste kwam er een veerpootbrug van OMP bij, for obvious reasons. Hier weer wat kiekjes:
Inmiddels heeft het karretje 56k op de klok en een paar leuke dingen meegemaakt.
Wat rallycross:
Een zeker evenement in Amsterdam:
Een ritje naar Monaco:
Met tussenstop op de Col de Turini:
's Zomers staat hij op de fabrieks-17" met Pirelli P-Zero Nero's (205/40 R17), 's winters op een tweedehandssetje OZ Superturismo's met Toyo Snowproxen (205/45 R16):
En 's avonds kan hij best fotogeniek zijn:
De auto was van net vóór het tijdperk dat er in zijn prijsklasse eindelijk eens goed werd nagedacht over telefoon- en iPod-integratie, dus vandaar deze voor de middenconsole nogal ontsierende toestand:
Minpunten? Jazeker zijn die er! De ST is niet van Japanse betrouwbaarheid gebleken. Drie pompen hebben intussen de geest gegeven: twee keer de koelwaterpomp (eerste keer bij 35k, tweede keer bij 45k!), één keer de stuurbekrachtigingspomp (ook bij 45k). Kortom, zeker een kwaliteitsissuetje met de pompen bij Ford. Verder is onlangs de rechterspiegel vervangen (zo'n inklappend geval) nadat de motor begon te ratelen. Eigenlijk ben ik sowieso niet echt te spreken over de bouwkwaliteit. De auto kraakt en rammelt dat het een aard heeft, eigenlijk al from day one. Dat er intussen niet meer van is afgevallen, mag een wonder heten.
Toch ga ik er nog wel een tijdje mee door, want het rijplezier maakt heel veel goed. Ja, met deze knetterende truttenschudder (vroaaammm-bop-bop-bop) kom ik wel door mijn midlife crisis heen!
Comment