De ouwe trouwe Skud verdient ook z'n eigen 'Mijn auto', ook al rij ik er niet vaak meer in. Hij is nu de daily driver van La Duts, vaak voor korte afstandjes. Eigenlijk zonde, maar af en toe laten we 'm nog los om met een fikse Czech tune-up de spinnenwebben uit de spruitstukken te blazen.
De Skoda dateert van voorjaar 2003, toen hij in de plaats kwam van de zakelijke Legacy. Voluit heet hij Skoda Octavia 1.8T 4x4 Hatchback Elegance, maar ik hou maar gewoon op de kofferbakaanduiding: 4x4 turbo.
Destijds waren mijn overwegingen simpel: ik wil weer een AWD'er, ik wil bijtellen op basis van 25-30k aanschafprijs, hij moet nog steeds als familieauto dienen en hij moet liefst een beetje sneller gaan dan de Legacy. Bleven over de WRX en deze 4x4 turbo. Terwijl de WRX een beetje tegenviel - niet zo heel gek, want dat was toen de MY03 'bug-eye', algemeen aangezien voor de minste GTT/WRX aller tijden - viel de Skoda ons juist ontzettend mee, zelfs ongechipt al. Bovendien was hij ruimer, (veel) completer en voordeliger. En het lachen om een Skoda vonden we eigenlijk ook wel lachen.

Tot 2006 heb ik met een boel plezier in m'n Skud gereden, die vanuit de dealer een Oettinger-kuur kreeg. Vorig jaar is hij opnieuw getuned door Hartog Tuning omdat de Oettinger-chip foutmeldingen ging veroorzaken (domme programmeerfout die steeds checksum failures opleverde, waardoor het chipgeheugen was volgelopen). Door de maatwerktuning van Hartog rijdt hij eigenlijk nóg fijner.
Achteraf verbaast de programmeermisser van Oettinger me trouwens niets, want ik was de eerste voor wie het programma was geschreven. Abt had ook niks liggen en alleen Oettinger wilde wel speciaal iets maken. De 1.8T in de 4x4 is namelijk een nét even andere 1.8T dan die in de RS of in de 1.8T FWD.

Ik was ook de eerste (in Nederland althans) die op het idee kwam om een 4x4 turbo (eigenlijk een alpenkruiser) om te bouwen tot een 'RS 4x4', naar Brits voorbeeld. Dat was hier zelfs voordelig dan in de UK, want hier was de 4x4 3000 euro goedkoper dan de RS. Voor het prijsverschil kon je dus een chip laten zetten, een sportinterieur laten inbouwen en een nieuw onderstel laten plaatsen. De dealer was zo enthousiast dat hij daarna zelden meer een RS verkocht, maar zijn klanten steeds de 'RS 4x4-optie' aanbeval. (Misschien ook omdat hij op de aanpassingen achteraf meer marge had...
)
Het sportinterieur stond gewoon op de optielijst en bestond uit de RS-stoelen met Elegance-bekleding erover, leren sportstuur en leren pook (ook uit de RS).


Voor het onderstel had ik eigenlijk meteen KW's moeten kiezen, maar dat paste financieel niet meer. Dat werd dus eerst gewoon verlagen - wat hard nodig was, want een Skoda 4x4 heeft de bodemvrijheid van een Audi allroad - maar toen ik mijn standaard-schokdempers na nog geen twee jaar aan puin had gereden, zijn die vervangen door Koni geel. Lagere veren wil in dit geval wel zeggen 'minder hoog' i.p.v. 'laag'...

De meeste lol? Dat hangt er een beetje om. Gedeeld op de eerste plaats staan:
a. véél te hard rijden, een motoragent naast je krijgen en vervolgens worden verrast door alleen maar een gebaar van 'hoho, rustig aan' - ja, dan ben je blij met zo'n echte wolf in schaapskleren
b. urenlang dwars in de sneeuw, door de Haldex te provoceren met net iets te veel insturen, met een RWD-effect als resultaat.
Sinds de Fiesta voor de deur staat, is de Octavia onze privéauto. Niet alleen omdat we 'm voor een leuk bedrag konden overnemen, maar ook omdat we behoorlijk gehecht aan 'm waren geraakt.
En op vakantie is 't nog steeds onze trouwe vriend:

Ook letterlijk trouw, want nu er ruim 100k op zit, horen we nog geen enkel kraakje of rammeltje. De bouwkwaliteit van deze generatie Skoda's is echt voortreffelijk, zo hoor ik ook van andere Octavia I-bezitters. Verder is er één probleempje met het gasklephuis geweest (onder garantie vervangen), maar voor de rest heeft hij de afgelopen zes jaar zijn werk zonder morren gedaan. Daarin is hij net zo Japans als de Japanners die ik daarvoor had.
De Skoda dateert van voorjaar 2003, toen hij in de plaats kwam van de zakelijke Legacy. Voluit heet hij Skoda Octavia 1.8T 4x4 Hatchback Elegance, maar ik hou maar gewoon op de kofferbakaanduiding: 4x4 turbo.
Destijds waren mijn overwegingen simpel: ik wil weer een AWD'er, ik wil bijtellen op basis van 25-30k aanschafprijs, hij moet nog steeds als familieauto dienen en hij moet liefst een beetje sneller gaan dan de Legacy. Bleven over de WRX en deze 4x4 turbo. Terwijl de WRX een beetje tegenviel - niet zo heel gek, want dat was toen de MY03 'bug-eye', algemeen aangezien voor de minste GTT/WRX aller tijden - viel de Skoda ons juist ontzettend mee, zelfs ongechipt al. Bovendien was hij ruimer, (veel) completer en voordeliger. En het lachen om een Skoda vonden we eigenlijk ook wel lachen.


Tot 2006 heb ik met een boel plezier in m'n Skud gereden, die vanuit de dealer een Oettinger-kuur kreeg. Vorig jaar is hij opnieuw getuned door Hartog Tuning omdat de Oettinger-chip foutmeldingen ging veroorzaken (domme programmeerfout die steeds checksum failures opleverde, waardoor het chipgeheugen was volgelopen). Door de maatwerktuning van Hartog rijdt hij eigenlijk nóg fijner.
Achteraf verbaast de programmeermisser van Oettinger me trouwens niets, want ik was de eerste voor wie het programma was geschreven. Abt had ook niks liggen en alleen Oettinger wilde wel speciaal iets maken. De 1.8T in de 4x4 is namelijk een nét even andere 1.8T dan die in de RS of in de 1.8T FWD.

Ik was ook de eerste (in Nederland althans) die op het idee kwam om een 4x4 turbo (eigenlijk een alpenkruiser) om te bouwen tot een 'RS 4x4', naar Brits voorbeeld. Dat was hier zelfs voordelig dan in de UK, want hier was de 4x4 3000 euro goedkoper dan de RS. Voor het prijsverschil kon je dus een chip laten zetten, een sportinterieur laten inbouwen en een nieuw onderstel laten plaatsen. De dealer was zo enthousiast dat hij daarna zelden meer een RS verkocht, maar zijn klanten steeds de 'RS 4x4-optie' aanbeval. (Misschien ook omdat hij op de aanpassingen achteraf meer marge had...

Het sportinterieur stond gewoon op de optielijst en bestond uit de RS-stoelen met Elegance-bekleding erover, leren sportstuur en leren pook (ook uit de RS).


Voor het onderstel had ik eigenlijk meteen KW's moeten kiezen, maar dat paste financieel niet meer. Dat werd dus eerst gewoon verlagen - wat hard nodig was, want een Skoda 4x4 heeft de bodemvrijheid van een Audi allroad - maar toen ik mijn standaard-schokdempers na nog geen twee jaar aan puin had gereden, zijn die vervangen door Koni geel. Lagere veren wil in dit geval wel zeggen 'minder hoog' i.p.v. 'laag'...

De meeste lol? Dat hangt er een beetje om. Gedeeld op de eerste plaats staan:
a. véél te hard rijden, een motoragent naast je krijgen en vervolgens worden verrast door alleen maar een gebaar van 'hoho, rustig aan' - ja, dan ben je blij met zo'n echte wolf in schaapskleren
b. urenlang dwars in de sneeuw, door de Haldex te provoceren met net iets te veel insturen, met een RWD-effect als resultaat.
Sinds de Fiesta voor de deur staat, is de Octavia onze privéauto. Niet alleen omdat we 'm voor een leuk bedrag konden overnemen, maar ook omdat we behoorlijk gehecht aan 'm waren geraakt.
En op vakantie is 't nog steeds onze trouwe vriend:

Ook letterlijk trouw, want nu er ruim 100k op zit, horen we nog geen enkel kraakje of rammeltje. De bouwkwaliteit van deze generatie Skoda's is echt voortreffelijk, zo hoor ik ook van andere Octavia I-bezitters. Verder is er één probleempje met het gasklephuis geweest (onder garantie vervangen), maar voor de rest heeft hij de afgelopen zes jaar zijn werk zonder morren gedaan. Daarin is hij net zo Japans als de Japanners die ik daarvoor had.
Comment