Tweet
Volgens mij was er op het oude forum ook een draadje over autodealers, dus bij deze.
Gisteravond even een heel klein rondje gedaan met m'n vriendin voor haar nieuwe leaseautootje. Op internet de kandidaten al beperkt tot 2, de leuk/niet leuk criteria. Goed, er bleven een Peugeot 207 en een Suzuki Swift over. O ja, het moeten diesels zijn in een beperkt budget op basis van 32.000km over 4 jaar.
Leuke om te vertellen is misschien, dat ik zelf bij een SAAB dealer werk in de randstad, ook in de verkoop.
Maar wat ik gisteren allemaal meemaakte in het uurtje (!) dat we even rondgekeken hebben. We begonnen bij de Peugeot dealer, zag er allemaal prima uit, mooi pand, auto's netjes opgesteld en de uitvoering waar we voor kwamen stond ook in de showroom opgesteld. Mooi, wij kijken.
Ondertussen had iemand (ik dacht dat het een koopavondhulpje was) ons gespot, maar nog niet aangesproken. Niet dat dit al nodig was, wij redden onszelf wel maar enige beleefdheid is op z'n plaats dacht ik.
Na een kwartier, waarin de beste man auto's aan het verplaatsen was, kwam hij toch naar ons toe met de mededeling dat hij zo bij ons kwam. Hmm ok..
Nu hij tijd voor ons had, stond hij ons hangend aan het folderrek (echt waar!) en later zittend op een motorkap met de armen over elkaar (ook echt!) te woord. Ik begon over de uitvoering en kleur die GF leuk vind, en GF vroeg of hij die had staan. Nee, moesten we maar naar Breukelen, daar komt ie zelf ook 2x per week en staan ze prachtig mooi opgesteld. (?) Folders mee, kaartje van de verkoper en weg.
De Suzuki dealer was niet veel beter. Oud pand, lelijke vloer, geen ambiance. Verkoper zag er uit alsof ie net geschilderd had en toen ie naar ons toe kwam zei hij; "Wat is ie leuk he?!?" Nou, nee. Eigenlijk minder leuk dan m'n vriendin vooraf dacht. Heel verhaal over alle benzine uitvoeringen de de Swift Sport etc dus ik denk zal 'm helpen. "Ze moet diesel rijden, dan is ie er alleen als Exclusive toch?" "Eeeh, ik dacht het wel ja..." Nog een algemeen verhaaltje over de Europese Swift en de Japanse Swift (Shogun), want hij verkoopt zo goed dat ze inmiddels besloten hebben Swifts uit de fabriek in Japan over te laten komen ivm levertijden. Ook weer folders mee, geen kaartje van de verkoper en weer weg gegaan.
Als ik voor mijzelf een auto zou moeten kopen, zou ik 100% zeker naar een andere dealer van het merk gaan, wat een drama zeg. Niemand die vroeg hoe de auto gebruikt wordt, niemand die zich voorstelt, niemand vroeg wat GF graag aan luxe in de auto wil. Helemaal geen inventarisatie. En het leek wel alsof ik voor een auto kwam shoppen, de vragen die gesteld werden, werden aan mij gevraagd.
Gisteravond even een heel klein rondje gedaan met m'n vriendin voor haar nieuwe leaseautootje. Op internet de kandidaten al beperkt tot 2, de leuk/niet leuk criteria. Goed, er bleven een Peugeot 207 en een Suzuki Swift over. O ja, het moeten diesels zijn in een beperkt budget op basis van 32.000km over 4 jaar.
Leuke om te vertellen is misschien, dat ik zelf bij een SAAB dealer werk in de randstad, ook in de verkoop.
Maar wat ik gisteren allemaal meemaakte in het uurtje (!) dat we even rondgekeken hebben. We begonnen bij de Peugeot dealer, zag er allemaal prima uit, mooi pand, auto's netjes opgesteld en de uitvoering waar we voor kwamen stond ook in de showroom opgesteld. Mooi, wij kijken.
Ondertussen had iemand (ik dacht dat het een koopavondhulpje was) ons gespot, maar nog niet aangesproken. Niet dat dit al nodig was, wij redden onszelf wel maar enige beleefdheid is op z'n plaats dacht ik.
Na een kwartier, waarin de beste man auto's aan het verplaatsen was, kwam hij toch naar ons toe met de mededeling dat hij zo bij ons kwam. Hmm ok..
Nu hij tijd voor ons had, stond hij ons hangend aan het folderrek (echt waar!) en later zittend op een motorkap met de armen over elkaar (ook echt!) te woord. Ik begon over de uitvoering en kleur die GF leuk vind, en GF vroeg of hij die had staan. Nee, moesten we maar naar Breukelen, daar komt ie zelf ook 2x per week en staan ze prachtig mooi opgesteld. (?) Folders mee, kaartje van de verkoper en weg.
De Suzuki dealer was niet veel beter. Oud pand, lelijke vloer, geen ambiance. Verkoper zag er uit alsof ie net geschilderd had en toen ie naar ons toe kwam zei hij; "Wat is ie leuk he?!?" Nou, nee. Eigenlijk minder leuk dan m'n vriendin vooraf dacht. Heel verhaal over alle benzine uitvoeringen de de Swift Sport etc dus ik denk zal 'm helpen. "Ze moet diesel rijden, dan is ie er alleen als Exclusive toch?" "Eeeh, ik dacht het wel ja..." Nog een algemeen verhaaltje over de Europese Swift en de Japanse Swift (Shogun), want hij verkoopt zo goed dat ze inmiddels besloten hebben Swifts uit de fabriek in Japan over te laten komen ivm levertijden. Ook weer folders mee, geen kaartje van de verkoper en weer weg gegaan.
Als ik voor mijzelf een auto zou moeten kopen, zou ik 100% zeker naar een andere dealer van het merk gaan, wat een drama zeg. Niemand die vroeg hoe de auto gebruikt wordt, niemand die zich voorstelt, niemand vroeg wat GF graag aan luxe in de auto wil. Helemaal geen inventarisatie. En het leek wel alsof ik voor een auto kwam shoppen, de vragen die gesteld werden, werden aan mij gevraagd.
Comment