Ben ik nou de enige, of zijn er meerdere mensen hier die een vader hebben die he-le-maal NIET in auto's is geïnteresseerd!
Hij heeft me sowieso vroeger nooit "gesponsord" bij m'n verzekering of wat dan ook van m'n eerste auto. Of anders aangemoedigd met mijn hobby. Maar dat vond ik nog wel begrijpelijk, ik had namelijk geen auto nodig voor naar school te gaan ofzo.
Voor hem zijn het helaas maar gewoon vervoermiddelen. Altijd Opel (Kadett B, en E, Ascona A) gereden, later overgestapt op Citroën (AX,BX,ZX,Xsara). Tegenwoordig hoppend van 307, Focus naar een 2ehands E46. Alleen zijn eerste auto kon ik waarderen....een Kadett B Rallye, geel met matwarte motorkap en verstralers. Daarna dus een Ascona, ook stoer. Maar sindsdien helemaal niks meer. Hij is het plezier in het rijden sindsdien helemaal kwijt zegt hij, ik denk dat hij per jaar met moeite de 1000km haalt.
Zodra ik eens een opmerking maak over een auto op straat switcht hij meteen naar een ander onderwerp.
Maar mischien het ergste....hij kan niet eens fatsoenlijk omgaan met mijn spul!
Vorig jaar wilde hij opstaan vanuit mijn ex-Giulia...duwt hij zich op aan de rugleuning van de stoel. Ik zie de leuning helemaal achteroverbuigen, en vreesde dus dat het mechanisme het zou begeven. (is een bekend zwak punt) Ik werd dus kwaad op hem dat hij wat voorzichtiger moet uitstappen. Dus de volgende keer bij het opstappen....trekt hij zich op aan de deur! Ik zie de deur dus helemaal naar onderbuigen en vrees nu dus dat de scharnieren het begeven. Wederom mij even kwaad gemaakt, en kreeg dus het verweer dat ik niet zo moest zeiken en dat ik me maar een auto moet kopen die wat degelijker is.
Een week later pakt hij iets uit mijn koffer....gooide het koffer dicht en springt 2x niet goed in het slot. Dus gooit het daarna met een behoorlijk harde smak dicht....ik kom een 20min later aan op de plaats van bestemming....en de kopperklep gaat niet meer open!!! WTF! Hij had 't met een dergelijk harde klep dichtgeslagen dat de rand van de klep zich óver de rand op de carosserie had vastgezet! En in de tussentijd van die ritten krijg ik constant commentaar van dingen die hij hoort trillen, niet comfortabel veert of wat ik moet laten nakijken ("afstellen" noemt hij dat, al hebben we het over een schroef) bij de garage.
Sindsdien heb ik hem dus voorlopig een soort van "auto-arrest" gegeven. Hij mag niet meer naast me zitten in een oldtimer zolang hij niet heeft bewezen fatsoenlijk met die spullen om te kunnen gaan.
Op de Alfetta mag hij soms oefenen, maar dat lukt ook niet altijd...laatst smeet hij de kofferklep weer zó hard dicht dat die direct uit het slot sprong. Ik zat echter al in de auto, dus bij de eerste drempel klapte de deksel omhoog.
Vandaag toch maar eens geprobeerd om te kijken hoe "ver" hij was:
Men schrijve 19:30u t.h.v. de oprit van de Kennedybrug vanaf de Ceramique....in de regen en geen hond op de weg.
Ik achter het stuur van zijn BWM E46, en hijzelf zat naast me...
Dus terwijl we richting oprit reden dacht ik....eens kijken of hij een beetje "guts" heeft...
Tijdens een leuke links-rechts-combinatie aan het begin van de oprit leek het me leuk om de Bimmer eens in een mooie gecontroleerde drift te brengen, haha. Geen dikke powerslide, geen felle ruk aan het stuur ofzo. Gewoon soepel en op controlle een beetje de kont een paar metertjes laten zetten(het was eigenlijk niet eens het woord "drift" waardig)...de electronica grijpt tóch veel te vroeg in!
Maar dat kon hij helaas niet waarderen...
Begon opeens vet kwaad te worden: "gek!" en nog toen kwamen nog wat verwijten.
Hmm....nee, ik heb de hoop nu opgegeven. Als hij dít nog niet eens kan waarderen, zo'n klein plaagstootje met geen mens in de buurt van de BMW!
Pfff....wat moet ik!? Is er nog hoop voor me?

Hij heeft me sowieso vroeger nooit "gesponsord" bij m'n verzekering of wat dan ook van m'n eerste auto. Of anders aangemoedigd met mijn hobby. Maar dat vond ik nog wel begrijpelijk, ik had namelijk geen auto nodig voor naar school te gaan ofzo.
Voor hem zijn het helaas maar gewoon vervoermiddelen. Altijd Opel (Kadett B, en E, Ascona A) gereden, later overgestapt op Citroën (AX,BX,ZX,Xsara). Tegenwoordig hoppend van 307, Focus naar een 2ehands E46. Alleen zijn eerste auto kon ik waarderen....een Kadett B Rallye, geel met matwarte motorkap en verstralers. Daarna dus een Ascona, ook stoer. Maar sindsdien helemaal niks meer. Hij is het plezier in het rijden sindsdien helemaal kwijt zegt hij, ik denk dat hij per jaar met moeite de 1000km haalt.
Zodra ik eens een opmerking maak over een auto op straat switcht hij meteen naar een ander onderwerp.
Maar mischien het ergste....hij kan niet eens fatsoenlijk omgaan met mijn spul!
Vorig jaar wilde hij opstaan vanuit mijn ex-Giulia...duwt hij zich op aan de rugleuning van de stoel. Ik zie de leuning helemaal achteroverbuigen, en vreesde dus dat het mechanisme het zou begeven. (is een bekend zwak punt) Ik werd dus kwaad op hem dat hij wat voorzichtiger moet uitstappen. Dus de volgende keer bij het opstappen....trekt hij zich op aan de deur! Ik zie de deur dus helemaal naar onderbuigen en vrees nu dus dat de scharnieren het begeven. Wederom mij even kwaad gemaakt, en kreeg dus het verweer dat ik niet zo moest zeiken en dat ik me maar een auto moet kopen die wat degelijker is.
Een week later pakt hij iets uit mijn koffer....gooide het koffer dicht en springt 2x niet goed in het slot. Dus gooit het daarna met een behoorlijk harde smak dicht....ik kom een 20min later aan op de plaats van bestemming....en de kopperklep gaat niet meer open!!! WTF! Hij had 't met een dergelijk harde klep dichtgeslagen dat de rand van de klep zich óver de rand op de carosserie had vastgezet! En in de tussentijd van die ritten krijg ik constant commentaar van dingen die hij hoort trillen, niet comfortabel veert of wat ik moet laten nakijken ("afstellen" noemt hij dat, al hebben we het over een schroef) bij de garage.
Sindsdien heb ik hem dus voorlopig een soort van "auto-arrest" gegeven. Hij mag niet meer naast me zitten in een oldtimer zolang hij niet heeft bewezen fatsoenlijk met die spullen om te kunnen gaan.
Op de Alfetta mag hij soms oefenen, maar dat lukt ook niet altijd...laatst smeet hij de kofferklep weer zó hard dicht dat die direct uit het slot sprong. Ik zat echter al in de auto, dus bij de eerste drempel klapte de deksel omhoog.
Vandaag toch maar eens geprobeerd om te kijken hoe "ver" hij was:
Men schrijve 19:30u t.h.v. de oprit van de Kennedybrug vanaf de Ceramique....in de regen en geen hond op de weg.
Ik achter het stuur van zijn BWM E46, en hijzelf zat naast me...
Dus terwijl we richting oprit reden dacht ik....eens kijken of hij een beetje "guts" heeft...
Tijdens een leuke links-rechts-combinatie aan het begin van de oprit leek het me leuk om de Bimmer eens in een mooie gecontroleerde drift te brengen, haha. Geen dikke powerslide, geen felle ruk aan het stuur ofzo. Gewoon soepel en op controlle een beetje de kont een paar metertjes laten zetten(het was eigenlijk niet eens het woord "drift" waardig)...de electronica grijpt tóch veel te vroeg in!
Maar dat kon hij helaas niet waarderen...
Begon opeens vet kwaad te worden: "gek!" en nog toen kwamen nog wat verwijten.
Hmm....nee, ik heb de hoop nu opgegeven. Als hij dít nog niet eens kan waarderen, zo'n klein plaagstootje met geen mens in de buurt van de BMW!
Pfff....wat moet ik!? Is er nog hoop voor me?
Comment