Tweet
Zoals al in mijn voorsteldraadje genoemd, rij ik sinds een maand of 10 rond in een metallic-donkerblauwe (Orientblau) BMW 525i (E34) uit 1994. Mijn ‘liefde’ voor dit model is ontstaan in de periode dat mijn vader begin jaren ’90 een paar E32 735i’s heeft gehad en nog steeds ben ik erg gecharmeerd van de (m.i. redelijk tijdloze en stoere) BMW-lijn uit die periode. Vorig jaar heb ik enige tijd gezocht naar een in originele staat verkerende E34 met niet teveel kilometers, maar deze zijn in Nederland inmiddels lastig te vinden (behalve dan bij Autohan). Wat ik altijd opvallend vond, was dat er een redelijk ruim aanbod is van ‘kraakverse’ Mercedes E-klasses (W124) bij o.a. Budgetbenz, Benzbuzinezz, Nijkamp etc, maar dat dergelijke 5-series uit dezelfde periode vele malen zeldzamer lijken. Het meeste aanbod via Marktplaats en aanverwante sites vond ik dan ook dramatisch: vaak astronomische kilometerstanden, en vrijwel alle eigenaren vinden het vroeg of laat blijkbaar nodig om hun auto te ‘individualiseren’ met enorme aftermarket-velgen, verlagingen, booskijkers, spoilers, andere lichtunits etc. Associaties die veel mensen met oudere BMW’s hebben worden daar in ieder geval volop bevestigd….
Via mobile.de vond ik bij een handelaar uiteindelijk een E34 die precies aan mijn wensenlijstje voldeed: de juiste motor (niet te groot, niet te klein) met 5-trapsautomaat, niet zoveel kilometers (135k), een mooie kleur en behoorlijk veel opties: BMW honingraatvelgen, zwart leren bekleding, stoelverwarming, (handbediende) airco, cruise control, armsteuntjes op de voorstoelen, elektrisch zonnescherm op de achterruit, origineel elektrisch schuif/kanteldak, parkeersensoren (af-fabriek best zeldzaam op een E34), ASC, 2 airbags, en nog wat klein spul. Ook was nog een BMW Bavaria Business RDS radio/cassettespeler ingebouwd, maar die heb ik snel vervangen door een nieuwe (redelijk tijdsgetrouwe) BMW Business radio/CD-speler (gelukkig nog steeds nieuw te krijgen voor een redelijke prijs).
Op de foto’s bij de advertentie zag de auto er veelbelovend uit, en hoewel de auto helemaal in Dresden stond (zo’n 800 km vanaf mijn woonplaats) was ik toch nieuwsgierig genoeg om een kijkje te gaan nemen. De werkelijkheid viel helemaal niet tegen (natuurlijk wel wat normale gebruikssporen), en zeker na een proefrit was ik ‘verkocht’ en heb ik de auto aangeschaft. In tegenstelling tot hetgeen mij telefonisch door de verkoper was toegezegd, was er helaas weinig documentatie ten aanzien van de onderhoudshistorie van de auto (alleen de APK-keuringsrapporten sinds 2001, geen onderhoudsboekje of facturen). Toch had ik, gezien de ‘frisse’ staat van de auto, er wel vertrouwen in dat het een ‘eerlijke’ wagen was. Op dat moment misschien naďef, maar tot op heden is niets gebleken dat er op wijst dat met de kilometerstand is gerommeld, er slecht/geen onderhoud is gepleegd, of dat de auto (serieuze) schade heeft gehad; uit de kilometerstanden in de APK-rapporten blijkt in ieder geval dat de laatste eigenaar (sinds 1997) gewoon heel weinig gereden heeft.
Na de aanschaf heb ik maar een paar zaken aangepast: Bij een schadebedrijf heb ik een paar krasjes en deukjes laat repareren, en heb ik afstandbediening voor de centrale vergrendeling laten installeren. Daarnaast heb ik het standaard 4-spaaks airbagstuur (dat vrij groot is met een dunne rand) vervangen door een wat kleiner formaat 4-spaaks M-stuur, dat ten tijde van de productie van de E34 als optie geleverd werd. Tot slot heb ik er onlangs nog een uitgebreide boordcomputer (ipv digitaal klokje en temperatuurmeter) in gezet.
De prijzen voor E34’s zijn over het algemeen erg laag (ook omdat er natuurlijk heel veel rommel tussen zit), en hoewel het verleidelijk is om dan te kiezen voor een 540i oid, leek me dat niet zo verstandig aangezien dit toch mijn auto voor dagelijks gebruik is. Na ruim 20.000km moet ik zeggen dat ik erg tevreden ben met mijn keuze voor deze motor (24-kleps 6 cilinder met 192pk): loopt heel mooi, prachtig geluid, zeker voldoende krachtig (het is verleidelijk om automaat in ‘S’ te laten staan), en ook het verbruik (gemiddeld ongeveer 1:10 met veel snelwegritten) valt me, gezien leeftijd en gewicht van de auto, niet tegen. Daarnaast staat deze motor ook als betrouwbaar en onderhoudsvriendelijk bekend, dus da’s mooi meegenomen.
Hier een paar fotootjes:
Mijn recente aanwinst betreft een BMW 318i cabrio (1992), die al verschillende malen op Gummen voorbij is aangekomen, aangezien de auto hiervoor in eigendom was van Jeroen. Ik had de berichtjes hierover gevolgd, en was onder de indruk van de mooie uitvoering en enthousiaste verhalen over deze auto. Toen Jeroen de auto afgelopen april weer in de verkoop deed, was ik net wat aan het rondkijken voor een leuke auto ‘erbij’, waarbij ik toen niet meteen dacht aan een E30 cabrio. Persoonlijk heb ik dat altijd wel een zeer fraaie auto gevonden, die meer en meer een echt klassieke uitstraling begint te krijgen. De ‘lage’ lijn van de auto (met dak open) vind ik prachtig, en is een aardig contrast met de hoge cabrio’s (waar je veel dieper in zit) van tegenwoordig. Een beetje aangemoedigd door het mooie weer in die periode was ik bij het zien van Jeroens advertentie direct enthousiast, ook omdat ik, op basis van de verhalen die gelezen had, alle vertrouwen had in de beloofde uitstekende staat van de wagen. Daarnaast vond ik het eigenlijk wel een mooie combinatie met mijn (uit dezelfde periode afkomstige) 5.
Ik heb de 318i begin mei bij Jeroen opgehaald, en sindsdien is het vaak mooi weer geweest, waardoor we (mevrouw Iep en ik) volop hebben kunnen genieten van het ‘open’ rijden. Ik gebruik de auto ook regelmatig voor woon-werkverkeer (alleen als ik zeker weet dat het die dag droog blijft), en het is super om in de auto ’s ochtends en ’s avonds in het zonnetje te zitten, zelfs in de file op de A4. Als je al last hebt van een ochtendhumeur, is het na zo’n rit zeker weg! Als het ff kan (en dat is vrijwel altijd), rij ik met het dak open. Ik begrijp dan ook niet waarom zoveel mensen met een cabrio ook in deze dagen dicht rijden!
Daarbij rijdt de auto gewoon heel erg prettig: de sportstoeltjes zitten prima, met een goede positie tov het prettige M-stuurtje en de versnellingspook. De auto voelt lichtvoetig, stuurt en schakelt heel fijn, en voor een dergelijke cabrio is deze motor wat mij betreft ruim voldoende: ik heb sowieso met het dak open geen moment de behoefte om hard op te trekken of harder dan 120 km/h te rijden. En, last but not least, ik kan weer genieten van mijn aloude cassettebandjes! Elke rit wordt daarmee toch een soort van 'trip down memory lane'. :)
Gelukkig heb ik de mogelijkheid om de auto binnen te stallen, dus daarmee heeft de (als toch wel roestgevoelig bekend staande) E30 heel weinig te lijden van weersomstandigheden e.d.
Wat mij betreft hoeft er vrijwel niets aan de auto gewijzigd te worden. Ik heb maar een paar kleine dingetjes aangepakt: de middenconsole had wat schroefgaatjes van een telefoonhouder oid (die heb ik dus vervangen), de plastic pookknop heb ik vervangen door een origineel leren exemplaar en heel misschien laat ik de motorkap vanwege wat steenslag nog een keer overspuiten. Ook nog even een paar plaatjes:
Al met al ben ik erg tevreden met deze 2 Beamers: de ‘3’ en de ‘5’ hebben een heel ander karakter, met allebei hun eigen charmes: allebei erg fijne auto’s om mee te rijden, en de keuze voor de een of de ander is vooral afhankelijk van het weer en de soort autorit.
Via mobile.de vond ik bij een handelaar uiteindelijk een E34 die precies aan mijn wensenlijstje voldeed: de juiste motor (niet te groot, niet te klein) met 5-trapsautomaat, niet zoveel kilometers (135k), een mooie kleur en behoorlijk veel opties: BMW honingraatvelgen, zwart leren bekleding, stoelverwarming, (handbediende) airco, cruise control, armsteuntjes op de voorstoelen, elektrisch zonnescherm op de achterruit, origineel elektrisch schuif/kanteldak, parkeersensoren (af-fabriek best zeldzaam op een E34), ASC, 2 airbags, en nog wat klein spul. Ook was nog een BMW Bavaria Business RDS radio/cassettespeler ingebouwd, maar die heb ik snel vervangen door een nieuwe (redelijk tijdsgetrouwe) BMW Business radio/CD-speler (gelukkig nog steeds nieuw te krijgen voor een redelijke prijs).
Op de foto’s bij de advertentie zag de auto er veelbelovend uit, en hoewel de auto helemaal in Dresden stond (zo’n 800 km vanaf mijn woonplaats) was ik toch nieuwsgierig genoeg om een kijkje te gaan nemen. De werkelijkheid viel helemaal niet tegen (natuurlijk wel wat normale gebruikssporen), en zeker na een proefrit was ik ‘verkocht’ en heb ik de auto aangeschaft. In tegenstelling tot hetgeen mij telefonisch door de verkoper was toegezegd, was er helaas weinig documentatie ten aanzien van de onderhoudshistorie van de auto (alleen de APK-keuringsrapporten sinds 2001, geen onderhoudsboekje of facturen). Toch had ik, gezien de ‘frisse’ staat van de auto, er wel vertrouwen in dat het een ‘eerlijke’ wagen was. Op dat moment misschien naďef, maar tot op heden is niets gebleken dat er op wijst dat met de kilometerstand is gerommeld, er slecht/geen onderhoud is gepleegd, of dat de auto (serieuze) schade heeft gehad; uit de kilometerstanden in de APK-rapporten blijkt in ieder geval dat de laatste eigenaar (sinds 1997) gewoon heel weinig gereden heeft.
Na de aanschaf heb ik maar een paar zaken aangepast: Bij een schadebedrijf heb ik een paar krasjes en deukjes laat repareren, en heb ik afstandbediening voor de centrale vergrendeling laten installeren. Daarnaast heb ik het standaard 4-spaaks airbagstuur (dat vrij groot is met een dunne rand) vervangen door een wat kleiner formaat 4-spaaks M-stuur, dat ten tijde van de productie van de E34 als optie geleverd werd. Tot slot heb ik er onlangs nog een uitgebreide boordcomputer (ipv digitaal klokje en temperatuurmeter) in gezet.
De prijzen voor E34’s zijn over het algemeen erg laag (ook omdat er natuurlijk heel veel rommel tussen zit), en hoewel het verleidelijk is om dan te kiezen voor een 540i oid, leek me dat niet zo verstandig aangezien dit toch mijn auto voor dagelijks gebruik is. Na ruim 20.000km moet ik zeggen dat ik erg tevreden ben met mijn keuze voor deze motor (24-kleps 6 cilinder met 192pk): loopt heel mooi, prachtig geluid, zeker voldoende krachtig (het is verleidelijk om automaat in ‘S’ te laten staan), en ook het verbruik (gemiddeld ongeveer 1:10 met veel snelwegritten) valt me, gezien leeftijd en gewicht van de auto, niet tegen. Daarnaast staat deze motor ook als betrouwbaar en onderhoudsvriendelijk bekend, dus da’s mooi meegenomen.
Hier een paar fotootjes:
Mijn recente aanwinst betreft een BMW 318i cabrio (1992), die al verschillende malen op Gummen voorbij is aangekomen, aangezien de auto hiervoor in eigendom was van Jeroen. Ik had de berichtjes hierover gevolgd, en was onder de indruk van de mooie uitvoering en enthousiaste verhalen over deze auto. Toen Jeroen de auto afgelopen april weer in de verkoop deed, was ik net wat aan het rondkijken voor een leuke auto ‘erbij’, waarbij ik toen niet meteen dacht aan een E30 cabrio. Persoonlijk heb ik dat altijd wel een zeer fraaie auto gevonden, die meer en meer een echt klassieke uitstraling begint te krijgen. De ‘lage’ lijn van de auto (met dak open) vind ik prachtig, en is een aardig contrast met de hoge cabrio’s (waar je veel dieper in zit) van tegenwoordig. Een beetje aangemoedigd door het mooie weer in die periode was ik bij het zien van Jeroens advertentie direct enthousiast, ook omdat ik, op basis van de verhalen die gelezen had, alle vertrouwen had in de beloofde uitstekende staat van de wagen. Daarnaast vond ik het eigenlijk wel een mooie combinatie met mijn (uit dezelfde periode afkomstige) 5.
Ik heb de 318i begin mei bij Jeroen opgehaald, en sindsdien is het vaak mooi weer geweest, waardoor we (mevrouw Iep en ik) volop hebben kunnen genieten van het ‘open’ rijden. Ik gebruik de auto ook regelmatig voor woon-werkverkeer (alleen als ik zeker weet dat het die dag droog blijft), en het is super om in de auto ’s ochtends en ’s avonds in het zonnetje te zitten, zelfs in de file op de A4. Als je al last hebt van een ochtendhumeur, is het na zo’n rit zeker weg! Als het ff kan (en dat is vrijwel altijd), rij ik met het dak open. Ik begrijp dan ook niet waarom zoveel mensen met een cabrio ook in deze dagen dicht rijden!
Daarbij rijdt de auto gewoon heel erg prettig: de sportstoeltjes zitten prima, met een goede positie tov het prettige M-stuurtje en de versnellingspook. De auto voelt lichtvoetig, stuurt en schakelt heel fijn, en voor een dergelijke cabrio is deze motor wat mij betreft ruim voldoende: ik heb sowieso met het dak open geen moment de behoefte om hard op te trekken of harder dan 120 km/h te rijden. En, last but not least, ik kan weer genieten van mijn aloude cassettebandjes! Elke rit wordt daarmee toch een soort van 'trip down memory lane'. :)
Gelukkig heb ik de mogelijkheid om de auto binnen te stallen, dus daarmee heeft de (als toch wel roestgevoelig bekend staande) E30 heel weinig te lijden van weersomstandigheden e.d.
Wat mij betreft hoeft er vrijwel niets aan de auto gewijzigd te worden. Ik heb maar een paar kleine dingetjes aangepakt: de middenconsole had wat schroefgaatjes van een telefoonhouder oid (die heb ik dus vervangen), de plastic pookknop heb ik vervangen door een origineel leren exemplaar en heel misschien laat ik de motorkap vanwege wat steenslag nog een keer overspuiten. Ook nog even een paar plaatjes:
Al met al ben ik erg tevreden met deze 2 Beamers: de ‘3’ en de ‘5’ hebben een heel ander karakter, met allebei hun eigen charmes: allebei erg fijne auto’s om mee te rijden, en de keuze voor de een of de ander is vooral afhankelijk van het weer en de soort autorit.
Comment