Tweet
Misschien wel bekend bij sommige: conservenblikjes waarvan de datum bijna of helemaal overschreden is en die je dan nietsvermoedend openmaakt...
FLATSCH!!
Had ik gisteren dus.
Ik had het lang geleden weleens meegemaakt met een klein blikje tomatenpuree in het toenmalige studentenhuis (ach, rood is toch best een leuke kleur voor de keuken?) maar gisteren was het met een klein blikje ansjovis; Paco en GF helemaal onder de olie.
Maar dan die geur... oh, modderfok DIE GEUR!!
Zelden zo iets ranzigs geroken, wat een afgrijselijke stank kwam daar uit. En het verdoemde blikje was nog tot minstens december 2008 goed volgens opschrift.
Kokhalzend gooide ik de meurende inhoud in de pleepot. Het scheelde niet veel of ik had mijn koekjes ook erin geworpen. Het is de geur die je verwacht die onder de epilepsiepet van Toledoman ontstaat na een hele dag in de regen rijden onderwijl flink zwetend van het dikke Goeringhoofd.
Wel een goeie prank als je iemand wilt punken: rottend blikje ansjovis onder de bestuurdersstoel. Lekker met de verwarming aan in de winter... whoei!
FLATSCH!!
Had ik gisteren dus.
Ik had het lang geleden weleens meegemaakt met een klein blikje tomatenpuree in het toenmalige studentenhuis (ach, rood is toch best een leuke kleur voor de keuken?) maar gisteren was het met een klein blikje ansjovis; Paco en GF helemaal onder de olie.
Maar dan die geur... oh, modderfok DIE GEUR!!
Zelden zo iets ranzigs geroken, wat een afgrijselijke stank kwam daar uit. En het verdoemde blikje was nog tot minstens december 2008 goed volgens opschrift.
Kokhalzend gooide ik de meurende inhoud in de pleepot. Het scheelde niet veel of ik had mijn koekjes ook erin geworpen. Het is de geur die je verwacht die onder de epilepsiepet van Toledoman ontstaat na een hele dag in de regen rijden onderwijl flink zwetend van het dikke Goeringhoofd.
Wel een goeie prank als je iemand wilt punken: rottend blikje ansjovis onder de bestuurdersstoel. Lekker met de verwarming aan in de winter... whoei!
Comment