Ik ben het duidelijk niet meer gewend, schaatsen.
Het was (schat ik zo in) wel genieten om over sloten, vaarten en kanalen hele stukken te schaatsen met de kinderen en/of met vrienden. Het knallen, kraken en zetten (scheuren :-) van het ijs stond me niet meer bij maar klonk vertrouwd, soort van. Het was denk ik een jaar of 15/20 geleden (in 1996/97 was ik net vader en kon toen natúúrlijk niet gaan schaatsen :-) dat ik een paar uur achtereen geschaatst had waar normaal gesproken boten varen.
Meer Gummers met (gevoelsmatig) verdraaide knieën, half bevroren tenen en kuiten als Edammer kazen?
Het was (schat ik zo in) wel genieten om over sloten, vaarten en kanalen hele stukken te schaatsen met de kinderen en/of met vrienden. Het knallen, kraken en zetten (scheuren :-) van het ijs stond me niet meer bij maar klonk vertrouwd, soort van. Het was denk ik een jaar of 15/20 geleden (in 1996/97 was ik net vader en kon toen natúúrlijk niet gaan schaatsen :-) dat ik een paar uur achtereen geschaatst had waar normaal gesproken boten varen.
Meer Gummers met (gevoelsmatig) verdraaide knieën, half bevroren tenen en kuiten als Edammer kazen?
Comment