Wie is er goed in?
Ik niet. Ohja, netwerksites als LinkedIn (zie het digitale-zelfinflatiedraadje) zijn natuurlijk leuk. Maar ik heb me nu al een paar keer laten verleiden om ergens fysiek te verschijnen. Op een borrel, een nieuwjaarsbijeenkomst, een presentatie, whatever.
Echt. Vreselijk. Sta je daar maar een beetje zinloos je schrijverskwaliteiten te hoereren. Nippend aan slechte wijn. En als het ergens in een café of restaurant is, moet je naar goed Nederlands horeca-gebruik je helemaal schor schreeuwen boven de VEEL te harde muziek in dat etablissement.
Het is gewoon nnnnnnhelemaal nnnnniks. Bovendien: net als je denkt dat het niet erger kan, ontdek je dat je de enige nieuwkomer in het enorme gezelschap bent. Iedereen is druk met het ophalen van oude contacten en de enige manier om aan te haken is jezelf ertussen te wringen. Vreselijk opdringerig.
Het tegenovergestelde kan ook. Dan blijkt elke aanwezige nieuw en vreemd te zijn. Iedereen is net als jij alleen maar gekomen om te kijken of er geld valt te verdienen. Behalve alle andere overige tekstschrijvers in de zaal, want die slaan twee zure witte wijntjes achterover en stappen dan af op het meisje met de grootste borsten af, vastbesloten deze keer wél te scoren met dat verhaal over die Grote Onvoltooide Roman.
Ok, ik overdrijf. Maar vertel eens, heren? Hoe pakken jullie zoiets aan, dat netwerken?
Ik niet. Ohja, netwerksites als LinkedIn (zie het digitale-zelfinflatiedraadje) zijn natuurlijk leuk. Maar ik heb me nu al een paar keer laten verleiden om ergens fysiek te verschijnen. Op een borrel, een nieuwjaarsbijeenkomst, een presentatie, whatever.
Echt. Vreselijk. Sta je daar maar een beetje zinloos je schrijverskwaliteiten te hoereren. Nippend aan slechte wijn. En als het ergens in een café of restaurant is, moet je naar goed Nederlands horeca-gebruik je helemaal schor schreeuwen boven de VEEL te harde muziek in dat etablissement.
Het is gewoon nnnnnnhelemaal nnnnniks. Bovendien: net als je denkt dat het niet erger kan, ontdek je dat je de enige nieuwkomer in het enorme gezelschap bent. Iedereen is druk met het ophalen van oude contacten en de enige manier om aan te haken is jezelf ertussen te wringen. Vreselijk opdringerig.
Het tegenovergestelde kan ook. Dan blijkt elke aanwezige nieuw en vreemd te zijn. Iedereen is net als jij alleen maar gekomen om te kijken of er geld valt te verdienen. Behalve alle andere overige tekstschrijvers in de zaal, want die slaan twee zure witte wijntjes achterover en stappen dan af op het meisje met de grootste borsten af, vastbesloten deze keer wél te scoren met dat verhaal over die Grote Onvoltooide Roman.
Ok, ik overdrijf. Maar vertel eens, heren? Hoe pakken jullie zoiets aan, dat netwerken?
Comment