De wekker gaat af, je doet je dagelijkse ochtendritueel, rijdt weg met de auto en zet de autoradio aan. En dan hoor je voor het eerst dat de olieprijs door de 250 dollar per vat-grens gebroken is.
Economen prediken op BNR Nieuwsradio het einde der tijden, de economie zal in elkaar storten als een kaartenhuis, we gaan weer terug naar berenvellen en op konijnen jagen. Wat is er gebeurd?
Het blijkt dat Iran de Straat van Hormuz heeft geblokkeerd met zeemijnen, en diverse olietankers in de Perzische Golf heeft laten zinken.
Want toen Nederland gisteravond naar bed ging, namen politici en generaals in Tel Aviv een beslissing. Iran is bezig met een nucleair programma, en test bovendien raketten die Israël kunnen bereiken. Een te gevaarlijke combinatie, vindt men in Tel Aviv.
Er is snel gebeld met Washington. Daar zei men dat een oogje dichtgeknepen zou worden.
In het holst van de nacht steeg een 30-tal straaljagers op vanaf meerdere Israëlische vliegbases. Boven het westen van Irak draaide, hoog in de lucht, een Israelisch tankvliegtuig cirkels.
De straaljagers tankten bij en vlogen door naar het oosten, richting centraal Iran.
Het doel van de eerste straaljagers was simpel. Het creëren van een veilig pad naar Natanz, de plek tussen de steden Isfahan en Kashan. Daar is volgens inlichtingendiensten Iran stiekem kernwapens in elkaar aan het draaien.
Een stuk hoger vlogen andere Israëlische jagers, die hun maten moesten beschermen tegen Iraanse interceptiejagers.
De eerste straaljagers die het Iraanse luchtruim binnenstormden, waren volgestouwd met elektronica die de Iraanse luchtafweer moesten verstoren.
Binnenin de ruitvormige wolk straaljagers bevonden zich de bommenwerpers, met onder hun vleugels zogenaamde lasergeleide, 'slimme' bommen.
Op de grond, vlakbij de nucleaire installaties van Natanz, verborgen zich al een tijd Israëlische commando's in de bergen rondom de nucleaire, half-ondergrondse centrale. De commando's richtten voor het oog onzichtbare laserstralen op cruciale gebouwen.
De slimme bommen 'zagen' de punten waar de lasers de gebouwen raakten en richtten zich daar op. De piloten drukten op hun knoppen, en Natanz verdween in een paar grote wolken.
Bijna direct daarna vonden ook explosies plaats op de handelsvloeren. Het was al ochtend in Azië, en het eerste nieuwsdienst-bericht over de aanval op Natanz deed mensen beven. Want hoe zou Iran reageren? Binnen tien minuten schoot de olieprijs omhoog.
En het furieuze Iran reageerde inderdaad. Terwijl naast het bed de wekker afging, voeren snelle boten de Iraanse havens uit. Die dumpten grote aantallen zeemijnen in de nauwe Straat van Hormuz.
Ook bestookte Iran uit wraak lukraak olietankers met raketten, en schoot het strategische raketten af op Israël.
De Amerikanen, die tenslotte de dienst uitmaken in Irak en eigen vliegdekschepen hebben liggen in de Perzische Golf, deden niets om de Israëlische aanval tegen te houden.
De wereld houdt zijn adem in, want zal Iran nu ook Amerikaanse schepen aanvallen en een oorlog uitlokken? Het idee van een oorlog die de hele olietoevoer uit de Perzische Golf volledig in het honderd zal sturen, grijpt handelaren bij de keel en laat hen niet meer los.
De Straat van Hormuz is geblokkeerd voor schepen en daarmee kan ongeveer 40 procent van de totale dagelijkse wereld-olieaanvoer de raffinaderijen in de afzetgebieden voorlopig niet bereiken.
Markten reageren op de slechte nieuwstijdingen en de olie 'futures', de prijzen voor leveringscontracten voor olie die in de nabije toekomst liggen, schieten omhoog.
Wereldwijd stellen regeringen groeiverwachtingen drastisch naar beneden bij. Andere olieproducerende landen wordt gesmeekt meer olie op te pompen, maar het is lang niet genoeg om het gebrek aan Saoedische en Iraakse olie te compenseren.
Was de inflatie sowieso al hoog, met zo'n enorme daling in het olieaanbod gieren de prijsstijgingen de pan uit. Regeringen proberen het olieverbruik zo goed en kwaad als het kan terug te dringen, maar in zo'n korte tijd is er geen alternatief voor handen. Goed, slaolie dan.
De prognoses voor de strategische oliereserves zijn slecht. De Verenigde Staten denken dat ze binnen twee weken door hun voorraden heen zijn.
Hetzelfde geldt zo ongeveer voor de Europese landen. Maar China en India - die bijna geen reserves aan hebben gelegd - zitten in een lastig parket.
Het is slechts één scenario. Maar helaas wel realistisch. En het is waarschijnlijk de reden waarom een Israelische aanval op Iran nog niet plaatsgevonden heeft.
http://go.z24.nl/go/e/contpan_fd/htt...ikel_22159.z24
Economen prediken op BNR Nieuwsradio het einde der tijden, de economie zal in elkaar storten als een kaartenhuis, we gaan weer terug naar berenvellen en op konijnen jagen. Wat is er gebeurd?
Het blijkt dat Iran de Straat van Hormuz heeft geblokkeerd met zeemijnen, en diverse olietankers in de Perzische Golf heeft laten zinken.
Want toen Nederland gisteravond naar bed ging, namen politici en generaals in Tel Aviv een beslissing. Iran is bezig met een nucleair programma, en test bovendien raketten die Israël kunnen bereiken. Een te gevaarlijke combinatie, vindt men in Tel Aviv.
Er is snel gebeld met Washington. Daar zei men dat een oogje dichtgeknepen zou worden.
In het holst van de nacht steeg een 30-tal straaljagers op vanaf meerdere Israëlische vliegbases. Boven het westen van Irak draaide, hoog in de lucht, een Israelisch tankvliegtuig cirkels.
De straaljagers tankten bij en vlogen door naar het oosten, richting centraal Iran.
Het doel van de eerste straaljagers was simpel. Het creëren van een veilig pad naar Natanz, de plek tussen de steden Isfahan en Kashan. Daar is volgens inlichtingendiensten Iran stiekem kernwapens in elkaar aan het draaien.
Een stuk hoger vlogen andere Israëlische jagers, die hun maten moesten beschermen tegen Iraanse interceptiejagers.
De eerste straaljagers die het Iraanse luchtruim binnenstormden, waren volgestouwd met elektronica die de Iraanse luchtafweer moesten verstoren.
Binnenin de ruitvormige wolk straaljagers bevonden zich de bommenwerpers, met onder hun vleugels zogenaamde lasergeleide, 'slimme' bommen.
Op de grond, vlakbij de nucleaire installaties van Natanz, verborgen zich al een tijd Israëlische commando's in de bergen rondom de nucleaire, half-ondergrondse centrale. De commando's richtten voor het oog onzichtbare laserstralen op cruciale gebouwen.
De slimme bommen 'zagen' de punten waar de lasers de gebouwen raakten en richtten zich daar op. De piloten drukten op hun knoppen, en Natanz verdween in een paar grote wolken.
Bijna direct daarna vonden ook explosies plaats op de handelsvloeren. Het was al ochtend in Azië, en het eerste nieuwsdienst-bericht over de aanval op Natanz deed mensen beven. Want hoe zou Iran reageren? Binnen tien minuten schoot de olieprijs omhoog.
En het furieuze Iran reageerde inderdaad. Terwijl naast het bed de wekker afging, voeren snelle boten de Iraanse havens uit. Die dumpten grote aantallen zeemijnen in de nauwe Straat van Hormuz.
Ook bestookte Iran uit wraak lukraak olietankers met raketten, en schoot het strategische raketten af op Israël.
De Amerikanen, die tenslotte de dienst uitmaken in Irak en eigen vliegdekschepen hebben liggen in de Perzische Golf, deden niets om de Israëlische aanval tegen te houden.
De wereld houdt zijn adem in, want zal Iran nu ook Amerikaanse schepen aanvallen en een oorlog uitlokken? Het idee van een oorlog die de hele olietoevoer uit de Perzische Golf volledig in het honderd zal sturen, grijpt handelaren bij de keel en laat hen niet meer los.
De Straat van Hormuz is geblokkeerd voor schepen en daarmee kan ongeveer 40 procent van de totale dagelijkse wereld-olieaanvoer de raffinaderijen in de afzetgebieden voorlopig niet bereiken.
Markten reageren op de slechte nieuwstijdingen en de olie 'futures', de prijzen voor leveringscontracten voor olie die in de nabije toekomst liggen, schieten omhoog.
Wereldwijd stellen regeringen groeiverwachtingen drastisch naar beneden bij. Andere olieproducerende landen wordt gesmeekt meer olie op te pompen, maar het is lang niet genoeg om het gebrek aan Saoedische en Iraakse olie te compenseren.
Was de inflatie sowieso al hoog, met zo'n enorme daling in het olieaanbod gieren de prijsstijgingen de pan uit. Regeringen proberen het olieverbruik zo goed en kwaad als het kan terug te dringen, maar in zo'n korte tijd is er geen alternatief voor handen. Goed, slaolie dan.
De prognoses voor de strategische oliereserves zijn slecht. De Verenigde Staten denken dat ze binnen twee weken door hun voorraden heen zijn.
Hetzelfde geldt zo ongeveer voor de Europese landen. Maar China en India - die bijna geen reserves aan hebben gelegd - zitten in een lastig parket.
Het is slechts één scenario. Maar helaas wel realistisch. En het is waarschijnlijk de reden waarom een Israelische aanval op Iran nog niet plaatsgevonden heeft.
http://go.z24.nl/go/e/contpan_fd/htt...ikel_22159.z24
Comment