Als wegenbouwer heb je in Nederland voldoende werk voor de komende jaren. Ook al heb je wellicht de boel jarenlang voor miljoenen getild, uit de Europese aanbesteding komen toch altijd de bekende Nederlandse namen - waarvan het overgrote deel overigens moderne en goed uitgeruste bedrijven zijn.
Als je dan als een snelweg aanlegt, zorg je ervoor dat zowel links als rechts van de rijbaan voldoende ruimte is. Rechts voor de vluchtstrook, links - nou ja, dat wat smallere stukje zit dus gewoon bij de prijs inbegrepen, dus niet zeuren. We plaatsen wat portalen die eigenlijk veel te breed zijn (waar nog makkelijk twee rijstroken onderdoor kunnen..).
En jaren later verzinnen we de spitsstrook. Het restantje afvalt aan de linkerkant. Een soort recycling van prutswerk, want dat strookje is eigenlijk toch iets te smal. Fekeerde calculasie of so. Dus als we dan de spitsstrook met veel vertoon openen, melden we er gelijk bij dat deze luxe echt alleen maar in de spits gebruikt kan worden, omdat de strook smaller is en de snelheid (dus op de meeste linker rijstrook...) dan wel omlaag moet. Dat doen we dus bij voorkeur zodra er files staan. En we verzinnen dat de spitsstrook niet eerder open mag dan een bepaald tijdstip, keurig volgens Europese regels (er zijn blijkbaar Europese regels voor spitsstroken...). Briljant!
Als wegenbouwer lach je je rot, want je kunt wederom factureren voor het herstellen van je vorige prutswerk. En je schuift de plannen voor volcontinue wegenbouw (waarbij er -voor zover de weersomstandigheden en het materiaal het toelaten- 24 uur per dag aan de weg wordt gewerkt in plaats van de schamele 8 uur per dag) bulderend van het lachen in je bureaula. We leggen liever een spitsstrook aan! Kassa!
En het artikel over ons polderlandschap lees je aandachtig door. Met droge ogen beweer je dat wegen verzakken door het vele gebruik en te zwaar beladen (Oost-Europese) vrachtwagens. Iedere tien jaar komt er immers weer een klus voor renovatie... Kassa!
Waarom zit ik eigenlijk niet in de wegenbouw ?
Als je dan als een snelweg aanlegt, zorg je ervoor dat zowel links als rechts van de rijbaan voldoende ruimte is. Rechts voor de vluchtstrook, links - nou ja, dat wat smallere stukje zit dus gewoon bij de prijs inbegrepen, dus niet zeuren. We plaatsen wat portalen die eigenlijk veel te breed zijn (waar nog makkelijk twee rijstroken onderdoor kunnen..).
En jaren later verzinnen we de spitsstrook. Het restantje afvalt aan de linkerkant. Een soort recycling van prutswerk, want dat strookje is eigenlijk toch iets te smal. Fekeerde calculasie of so. Dus als we dan de spitsstrook met veel vertoon openen, melden we er gelijk bij dat deze luxe echt alleen maar in de spits gebruikt kan worden, omdat de strook smaller is en de snelheid (dus op de meeste linker rijstrook...) dan wel omlaag moet. Dat doen we dus bij voorkeur zodra er files staan. En we verzinnen dat de spitsstrook niet eerder open mag dan een bepaald tijdstip, keurig volgens Europese regels (er zijn blijkbaar Europese regels voor spitsstroken...). Briljant!
Als wegenbouwer lach je je rot, want je kunt wederom factureren voor het herstellen van je vorige prutswerk. En je schuift de plannen voor volcontinue wegenbouw (waarbij er -voor zover de weersomstandigheden en het materiaal het toelaten- 24 uur per dag aan de weg wordt gewerkt in plaats van de schamele 8 uur per dag) bulderend van het lachen in je bureaula. We leggen liever een spitsstrook aan! Kassa!
En het artikel over ons polderlandschap lees je aandachtig door. Met droge ogen beweer je dat wegen verzakken door het vele gebruik en te zwaar beladen (Oost-Europese) vrachtwagens. Iedere tien jaar komt er immers weer een klus voor renovatie... Kassa!
Waarom zit ik eigenlijk niet in de wegenbouw ?
Comment